W sobotę zawody. Czas na tapering czyli odpoczynek przed startem. Nie do końca jest to nic nie robienie. W sumie to masa roboty, ale takiej innej niż zazwyczaj. Sposobów i planów na tapering jest wiele. Ja jednak trzymam się jednej wersji, która jest odpowiednia dla mnie i wydaje się że działa.
Ma być prosto i skutecznie. Uważam że 80% to odpowiedni sposób żywienia, 20% pozostawiam na trening. Zaczynam pięć dni przed startem.
Poniedziałek i wtorek to zajadanie się białkiem. Czyli jajka (w sumie tylko żółtka), tatar, ryby, jogurty z dużą zawartością białka oraz wybrane sery. We wtorek krótki trening w tempie spacerowym.
Środa, czwartek i piątek to z kolei ładowanie baterii poprzez węglowodany. Makaron z sosem pomidorowym, humus, kasza bulgur i tym podobne wynalazki. W czwartek kolejny, tym razem ostatni trening. Oczywiście znów tempo bardzo wolne.
W ciągu tych pięciu dni zmniejszam deficyt kaloryczny. Nie jest to jakaś duża wartość. Zazwyczaj oscyluje ona w okolicach 200 kcal.
Jako że jestem trochę leniem to wykorzystuje częściowo produkty gotowe oraz półprodukty. Po prostu nie ma już czasu, ani ochoty bawić się w kucharza. Te kilka dni ma być luźnych i nie ma się co spinać. W końcu nie jestem zawodowcem.
W piątek przygotowuję sprzęt. Kamizelkę biegową wypycham do granic jej możliwości. Potem wyjmuję część rzeczy, które są mi zupełnie lub mało potrzebne. W ten sposób zmniejszam ciężar jaki muszę nieść. Ponadto przygotowuję składowe ubioru, sprawdzam po raz kolejny prognozę pogody na następny dzień i idę spać (to znaczy staram się, ale nie jest to łatwe).
W sobotę pobudka i poranne śniadanie. Zazwyczaj jest to jogurt naturalny, płatki owsiane i rodzynki. Popijam izotonikiem i ruszam na start...
Komentarze
Prześlij komentarz